کاشت مو

کاشت مو یک تکنیک جراحی است که در آن فولیکول‌های بخشی از بدن به نام «ناحیه اهداکننده» برداشته شده و به قسمت طاس یا در حال طاس شدن بدن به نام «ناحیه دریافت‌کننده» پیوند زده می‌شود. این تکنیک در ابتدا برای درمان طاسی الگوی مردانه به کار برده می‌شد. در این جراحی کمی تهاجمی، گرافت‌های دارای فولیکول‌هایی که به‌صورت ژنتیکی نسبت به ریزش مقاوم هستند (مثل پشت سر) در قسمت طاس سر کاشته می‌شوند. کاشت مو برای احیای مژه، ابرو، ریش، موی قفسه سینه و پر کردن اثر زخم ناشی از تصادف یا جراحی‌هایی مثل کشیدن پوست صورت و کاشت قبلی موی سر انجام می‌شود. تفاوت کاشت مو با گرافت پوست این است که گرافت‌ها دارای تقریباً همه اپیدرمیس و درمیس اطراف فولیکول مو هستند و به‌جای یک نوار پوستی، گرافت‌های کوچک بسیاری کاشته می‌شوند. به دلیل اینکه مو به‌طور طبیعی در گروه‌های ١ تا ۴تایی رشد می‌کند در تکنیک‌های جدید «واحدهای فولیکولی» مو را در گروه‌های طبیعی‌شان برداشت می‌کنند و می‌کارند. بنابراین، در روش کاشت موی مدرن، موهای اهداکننده در جهت طبیعی موها کاشته می‌شوند و ظاهری طبیعی خواهند داشت. به این روش کاشت مو، کاشت واحد فولیکولی (FUT) می‌گویند. موی اهداکننده به دورش مختلف برداشت می‌شود: برداشت نواری و استخراج واحد فولیکولی (FUE) عناوینی که در این مقاله خواهید خواند:

ارزیابی و برنامه‌ریزی قبل از جراحی

جراح در جلسه مشاوره اولیه، پوست سر بیمار را آنالیز می‌کند، درباره ترجیحات و انتظارات آن‌ها صحبت می‌کند و بهترین روش (مثلاً یک جلسه یا چند جلسه) را به آن‌ها پیشنهاد می‌دهد و نتایج احتمالی آن را شرح می‌دهد. فولیسکوپی قبل از جراحی کمک می‌کند تا حجم واقعی مو مشخص شود تا جراح بتواند نتایج پس از جراحی گرافت‌های کاشته شده جدید را ره درستی بسنجد. مصرف ویتامین قبل از جراحی برای برخی بیماران مفید است. چند روز قبل از جراحی، بیمار نباید داروهایی مصرف کند که موجب خونریزی حین جراحی و تحت تأثیر قرار دادن کاشت گرافت شود. مصرف الکل و سیگار کشیدن بر از بین رفتن گرافت‌ها تأثیر می‌گذارد. معمولاً پس از جراحی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود تا از عفونت جراحت یا گرافت جلوگیری شود.

روش‌های برداشت

جراحی کاشت مو به‌صورت سرپایی انجام می‌گیرد و در صورت نیاز با تزریق داروی بی‌حسی موضعی، بیمار کمی بی‌حال می‌شود. قبل از اینکه گرافت‌ها از ناحیه اهداکننده برداشته شوند، پوست سر با شامپو شسته می‌شود و با ماده آنتی‌باکتریال تمیز می‌شود. تکنیک‌های متعددی برای برداشت فولیکول‌های مو وجود دارد که هر یک مزایا و معایبی دارند. تکنیک برداشت هرچه باشد، استخراج صحیح فولیکول مو از همه‌چیز مهم‌تر است چون حیات موی کاشته شده را تضمین می‌کند و از بریده شدن ساقه مو از فولیکول جلوگیری می‌کند. فولیکول‌های مو با زاویه اندکی از سطح پوست رشد می‌کنند پس بافت کاشته شده باید با همان زاویه برداشته شود. امروزه دو روش اصلی برای استخراج گرافت‌های اهداکننده وجود دارد: برداشت برش نواری، استخراج واحد فولیکولی.

برداشت نواری

برداشت نواری (که با نام کاشت واحد فولیکولی یا FUT هم شناخته می‌شود) رایج‌ترین تکنیک برای برداشتن موها و فولیکول‌ها از ناحیه اهداکننده است. جراح، یک نوار از پوست را از پشت سر که رشد موها خوب است، برمی‌دارد. برای برداشتن نوار بافت دارای مو از ناحیه اهداکننده از اسکالپل یک یا دو یا سه‌تیغه استفاده می‌شود. هر برش طوری انجام می‌شود که فولیکول‌های سالم برداشته شوند. اندازه نوار برش خورده ٣۰-١۵*١.۵-١ سانتی‌متر است. دستیاران هم‌زمان با بخیه زدن جراحت، هر گرافت واحد فولیکولی را که همان گروه‌های طبیعی کوچک فولیکول‌های مو است از نوار جدا می‌کنند. آن‌ها با استفاده از استریو-میکروسکوپ دوچشمی با دقت بافت چربی و فیبروز را بدون آسیب رساندن به سلول‌های فولیکولی جدا می‌کنند. «بخیه تریکوفیتیک» جدیدترین روش بخیه زدن است که اثر زخم در ناحیه اهداکننده را کمتر مشخص می‌کند. سپس، جراح با استفاده از تیغ‌های بسیار کوچک یا سوزن‌های بسیار ریز، نواحی دریافت‌کننده گرافت را سوراخ می‌کند. این سوراخ‌ها در محل‌های از پیش تعیین‌شده برای دستیابی به حجم و الگوی مناسب ایجاد می‌شود و زاویه آن‌ها به گونه است که شبیه به الگوی موی طبیعی باشد. تکنیسین‌ها به‌تدریج قسمت نهایی جراحی را که قرار دادن هر گرافت در محل مورد نظر است انجام می‌دهند. برداشت نواری، زخم خطی باریکی در ناحیه اهداکننده باقی می‌گذارد که معمولاً با موی بیمار پوشانده می‌شود، حتی اگر موی او نسبتاً کوتاه باشد. دوره بهبودی آن ٢ هفته است و پس از آن باید بخیه توسط پزشک کشیده شود یا اینکه بخیه زیرجلدی زده شود.

استخراج واحد فولیکولی (FUE)

در روش استخراج واحد فولیکولی یا برداشت FUE، واحدهای فولیکولی مجزا حاوی ١ تا ۴ مو تحت بی‌حسی موضعی برداشته می‌شوند. این برداشت معمولاً با پانچ‌های بسیار ریز با قطر ۰.۶ و ١.۰ میلی‌ای‌تر انجام می‌شود. سپس، جراح با استفاده از تیغ‌های بسیار کوچک یا سوزن‌های بسیار ریز، نواحی دریافت‌کننده گرافت را سوراخ می‌کند. این سوراخ‌ها در محل‌های از پیش تعیین‌شده برای دستیابی به حجم و الگوی مناسب ایجاد می‌شود و زاویه آن‌ها به گونه است که شبیه به الگوی موی طبیعی باشد. تکنیسین‌ها به‌تدریج قسمت نهایی جراحی را که قرار دادن هر گرافت در محل مورد نظر است انجام می‌دهند. FUE در یک جلسه طولانی یا چند جلسه کوتاه انجام می‌شود. روش FUE زمان‌برتر از روش برداشت نواری است. مدت‌زمان جراحی FUE به تجربه جراح، سرعت برداشت و ویژگی‌های بیمار بستگی دارد. این جراحی از چند ساعت برای برداشت ٢۰۰ گرافت تا دو جلسه چندساعته در دو روز متوالی برای برداشت ٢۵۰۰ تا ٣۰۰۰ گرافت طول می‌کشد. روش کاشت FUE برای همه بیماران مناسب نیست. بیماران منتخب برای روش FUE بر اساس تست فاکس انتخاب می‌شوند البته تردیدهایی در معتبر بودن این تست وجود دارد. نتایج FUE می‌تواند بسیار طبیعی باشد. مزیت برداشت FUE نسبت به برداشت نواری این است که در این روش نیازی نیست که نواحی بزرگی از بافت پوست سر برداشته شود پس هیچ‌گونه برش خطی در پشت سر ایجاد نمی‌شود و اثر خطی زخم باقی نمی‌ماند. به دلیل اینکه فولیکول‌ها به‌صورت جداگانه برداشته می‌شوند، فقط سوراخ‌های کوچکی باقی می‌مانند که دیده نمی‌شوند و درد و ناراحتی پس از این جراحی هم کمتر است. دو ره بهبودی پس از جراحی FUE به دلیل اینکه به کشیدن بخیه نیازی نیست، کمتر از ٧ روز است. معایب این روش هزینه و زمان بیشتر جراحی است. این روش برای جراحان تازه‌کار کمی چالش‌برانگیز است چون انرژی جسمانی بیشتری می‌طلبد و برای به دست آوردن مهارت لازم نیاز به آموزش طولانی و سخت دارند. برخی جراحان معتقدند که میزان موفقیت روش FUE در مقایسه با برداشت نواری کمتر است.

کاشت مو برای چه کسانی مناسب است؟

ریزش مو (آلوپسی) دلایل مختلفی دارد و معمولاً به دو دسته دارای الگو و بدون الگو تقسیم می‌شود که دسته بدون الگو خود به دو دسته آلوپسی زخمی و غیر زخمی تقسیم می‌شود. جراحت، جراحی و سوختگی موجب آلوپسی زخمی می‌شود که گاهی با کاشت مو کاملاً درمان می‌شود. برخی بیماری‌های پوستی هم موجب آلوپسی زخمی می‌شوند که پس از درمان کامل آن‌ها می‌توان با کاشت مو مشکل آلوپسی را هم برطرف کرد. کاشت مو برای برخی انواع آلوپسی غیر زخمی هم انجام می‌شود اما اکثر جراحان کاشت مو، این درمان را برای نوع رایج آلوپسی آره‌آتا توصیه نمی‌کنند. ریزش موی الگوی مردانه و زنانه نمونه‌های بسیار شایع آلوپسی دارای الگو هستند.

ریزش موی الگوی مردانه (MPHL)

ریزش موی الگوی مردانه به ریزش مو در قسمت جلو، بالا و/یا تاج/رأس سر (ناحیه موقت) می‌گویند. موی پشت و اطراف سر معمولاً تا آخر عمر رشد می‌کنند (ناحیه دائم یا ناحیه اهداکننده). ریشه مو، چرخه زندگی دارد. به عبارت دیگر، این چرخه شامل فاز رشد و فاز استراحت است. قبل از اینکه ریزش مو شروع شود، فاز رشد تا ٧ سال و فاز استراحت ٣ تا ۴ ماه طول می‌کشد. ریزش موی ژنتیکی موجب برعکس شود فازهای چرخه حیات مو می‌شود مثلاً مو رشد کمی دارد یا اصلاً رشد نمی‌کند. علت ریزش موی الگوی مردانه وجود گیرنده‌های هورمونی در ریشه موهای ناحیه موقت است. چنین گیرنده‌هایی در ناحیه دائم وجود ندارد. این گیرنده‌ها، هورمون دی‌هیدروتستسترون (DHT) را که آغازگر روند ریزش موست، جذب می‌کنند. ژنتیک موروثی از هر یک از والدین یا هر دو، تعداد و مکان این موهای مستعد ریزش را تعیین می‌کند.

ریزش موی الگوی زنانه (FPHL)

معمولاً روزانه حدود ١۰۰ تار موی زنان می‌ریزد. خوشبختانه این موها جایگزین می‌شوند. اما اگر موهای ریخته شده جایگزین نشوند یا وقتی این ریزش روزانه بیش از حد معمول باشد، ریزش موی واقعی اتفاق می‌افتد و بسیار اضطراب‌آور است. دشواری درمان ریزش مو در زنان این است که مشکلات متعددی موجب الگوی منتشرشونده یکسان ریزش می‌شوند که در آن موهای بالا و تاج سر کم‌پشت می‌شوند (گاهی موهای شقیقه هم می‌ریزند). معمولاً قبل از اینکه مشخص شود کاشت مو برای فرد مناسب است یا نه باید علت اصلی ریزش مو مشخص شود. متخصص ریزش مو باید سابقه خانوادگی، دارویی و پزشکی بیمار را دقیق بپرسد و معمولاً آزمایش خون شامل شمارش کامل خون، گلوکز، فریتین سرم (ذخیره آهن)، هورمون‌های تیروئید و در صورت نیاز سطح هورمون بارداری تجویز می‌شود. پس از انجام این آزمایش‌ها ممکن است فرد به متخصص پوست و مو یا تری‌کولوژیست (متخصص غیرپزشکی مو و پوست سر) ارجاع داده شود. ریزش موی الگوی زنانه شایع‌ترین نوع ریزش مو در زنان است و عارضه‌ای موروثی است. در زنان هم مانند مردان باید عامل ژنتیکی از جانب هر یک از والدین یا هردو بررسی شود تا مکان و تعداد موهایی که ریخته‌اند یا کم‌پشت شده‌اند مشخص شود. محرک ریزش مو، آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه) هستند بنابراین ممکن از زمان بلوغ اتفاق بیفتد اما معمولاً پس از یائسگی دیده می‌شود. همه زنان مقدار کمی هورمون مردانه در بدنشان دارند و اگر هورمون‌های زنانه کاهش یابند (اتفاقی که در یائسگی می‌افتد) نسبت هورمون‌های مردانه به زنانه افزایش می‌یابد. در این صورت کاشت مو مؤثر خواهد بود اما برخی زنان کاندیداهای مناسب‌تری برای جراحی هستند و برخی اصلاً کاندیدای مناسبی نیستند.

مراحل کاشت مو

آماده‌سازی برای کاشت مو

در اولین گام برای جراحی کاشت مو، فولیکول‌های مو از پشت سر برداشته می‌شوند و در نواحی طاس سر قرار داده می‌شوند.

تراشیدن ناحیه اهداکننده

قبل از شروع جراحی، ناحیه اهداکننده تراشیده می‌شود.

آماده‌سازی ناحیه اهداکننده برای جراحی

وقتی موهای ناحیه اهداکننده تراشیده شدند، این ناحیه به‌صورت موضعی بی‌حس می‌شود.

برداشتن بافت ناحیه اهداکننده و بخیه زدن آن

بافت ناحیه اهداکننده که دارای فولیکول‌های مقاوم در برابر طاسی است با عمل جراحی برداشته می‌شود و این ناحیه بخیه زده می‌شود.

شانه کردن موها روی ناحیه اهداکننده بخیه خورده

ناحیه اهداکننده بخیه خورده با شانه کردن موهای فوقانی مخفی می‌شود. این بخیه‌ها تقریباً ١۰ روز پس از جراحی کاشت مو کشیده می‌شوند.

آماده‌سازی بافت اهداکننده و تبدیل آن به گرافت‌های واحد فولیکولی

تکنیسین‌های جراحی با استفاده از میکروسکوپ بافت اهداکننده را مشاهده می‌کنند تا گرافت‌های واحدهای فولیکولی را جدا و آماده کنند.

آماده‌سازی ناحیه دریافت‌کننده (طاس)

پس از بی‌حسی موضعی، ناحیه دریافت‌کننده برای جراحی آماده می‌شود. نیازی به تراشیدن یا کوتاه کردن موهای این ناحیه نیست.

برش ناحیه طاس سر

گرافت‌های واحد فولیکولی در برش‌های بسیار ریزی که به‌طور نامنظم در ناحیه دریافت‌کننده پراکنده شده‌اند، قرار داده می‌شوند.

قرار دادن گرافت‌ها بر اساس حجم آن‌ها

کوچک‌ترین گرافت‌ها (یک و دو) جلوی رستنگاه مو و گرافت‌های پرپشت‌تر (سه و چهار) پشت آن‌ها قرار می‌گیرند.

بلافاصله پس از جراحی کاشت مو

پس از جراحی کاشت مو، برش‌های بسیار ریز دارای موی کوتاه روی سر بیمار دیده می‌شود.

پایان جراحی کاشت مو

اثر برش‌ها به‌طور طبیعی بهبود می‌یابند و قرمزی ناحیه دریافت‌کننده پس از یک هفته خودبه‌خود از بین می‌رود.

آنچه باید درباره کاشت مو بدانید

موی کاشته شده مانند موی طبیعی رفتار می‌کند و بین ٢ تا ۴ هفته پس از کاشت، می‌ریزد. سپس ریشه‌ها به‌طور طبیعی جوانه می‌زنند و تا پایان عمر به رشدشان ادامه خواهند داد.
استفاده از بی‌حسی موضعی موجب می‌شود که این جراحی دردناک نباشد و بیمار می‌تواند در همان روز مرخص شود.
کاشت مو با احیای مو به روش‌های غیر از جراحی تفاوت دارد. در این روش‌ها، مدل موی انتخاب‌شده با مهارت روی سر محکم می‌شود.
کاشت مو بدان معنا نیست که موهایتان بسیار لوکس و چشمگیر می‌شود چون نتیجه این جراحی در افراد متفاوت خواهد بود و با کیفیت موی طبیعی هر فرد ارتباط دارد.
راه‌حل درمان همه موارد طاسی، کاشت مو نیست و هر مورد با مورد دیگر فرق دارد.
هزینه جراحی به تعداد گرافت‌ها بستگی دارد. هرچه تعداد گرافت‌ها بیشتر باشد، هزینه جراحی بالاتر است.

سوالات متداول در زمینه کاشت مو

کاشت مو در حقیقت پیوند (کاشتن) موهای مقاوم به ژن طاسی از پشت سر به منطقه طاس در جلوی سر می باشد. فولیکول های کاشته شده تا پایان عمر فرد روی سرش باقی می مانند. این امر به این دلیل می باشد که فولیکول هایی که از پشت سر به منطقه طاس پیوند زده می شوند به لحاظ ژنتیکی به ژن طاسی مقاومند.

اگر کاشت مو حرفه ای و به دست افراد متخصص انجام شود
آنقدر طبیعی می شود که حتی آرایشگرتان نیز متوجه کاشت موی شما نمی شود.اما مهارت و تکنیک جراحان متخصص با یکدیگر تفاوت بسیار زیادی دارند , در نتیجه نتایج کار نیز متفاوت می شود. پس انتخاب یک کلینیک مطمئن بسیار حائز اهمیت می باشد. به روزترین متد کاشت مو که ما پیشنهاد می کنیم روش FUT می باشد.

یک جلسه معمولی که شامل کاشت ٣۰۰۰-١۵۰۰ گرافت می باشد یک روز کامل طول کشیده و به صورت سرپایی انجام می شود.

قبل از عمل داروی بی حسی موضعی به نواحی بانک مو و منطقه کاشت شده تزریق می شود. پس از تزریق بیمار در طول عمل هیچ درد یا ناراحتی حس نمی کند و پس از عمل بیمار معمولا کمی درد و ناراحتی را حس خواهد کرد .

تعداد گرافتهای مورد نیاز بستگی دارد به درجه طاسی شما ، تراکم بانک مو و اینکه تا چه اندازه می خواهید موهایتان تراکم داشته باشد.

با توجه به پیشرفت عمل های کاشت مو در مقایسه با گذشته, از انجایی که سایز سوراخ های زده شده بسیار کوچک می باشد به همان نسبت سریع تر بهبود می یابند. بعضی از بیماران پس از یک یا دو روز بهبود می یابند ولی بعضی از بیماران تا چند روز احساس بی حسی و کمی درد دارند.

دقیقا روز پس از عمل ,منطقه کاشت شده صورتی رنگ بوده و دور سوراخ های کوچک زده شده لخته خون دیده می شود. این سوراخها پس از حدود ١۰ روز بهبود می یابند. در طی چند روز اول پس از کاشت اگر از قبل مویی روی سر نباشد که لخته های خون را بپوشاند موهای کاشته شده مشخص هستند. ولی بسیاری از بیماران از اینکه ۵ تا ٧ روز پس از عمل در انظار عمومی ظاهر شوند احساس ناراحتی ندارند. به محض اینکه موها شروع به رشد کنند موهای کاشت شده کاملا طبیعی بنظر خواهند رسید.

به طور معمول این پروسه سه تا پنج ماه پس از عمل طول می کشد. در ابتدا موهای کاشت شده نازک هستند ولی با گذشت زمان موها کلفت تر می شوند.

الف-مینوکسیدیل :
مینوکسیدیل اولین دارویی است که توسط FDA برای درمان طاسی الگوی مردانه تایید شده است . برای سال های سال مینوکسیدیل به صورت قرص ، به طور گسترده ای برای درمان فشار خون بالا استفاده می شد. درست مانند فیناستراید محققان کشف بسیار جالبی از عوارض جانبی این دارو را داشتند . بیمارانی که داروی مینوکسیدیل را مصرف کرده بودند ، در مکان های غیر منتظره ای مانند گونه، پشت دستها و حتی برخی بر روی پیشانیشان رشد مو داشتند .
بعضی از محققان متوجه شدند که استفاده از مینوکسیدیل موضعی بر روی سر باعث رشد موها در مناطق ریزش مو می شود و این انقلابی در درمان بود .
از آنجا که مینوکسیدیل هیچ تاثیری بر روند هورمونی ندارد، در بهترین حالت اثرات مثبت ضد ریزش ان موقتی است و معمولا نتایج دراز مدت آن تا حدودی نا امید کننده می باشد .
ب -مزوتراپی
در درمان ریزش مو به وسیله این تکنیک، دارویی که بیمار باید به صورت خوراکی مصرف کند، به صورت موضعی و در محل مورد نظر به فولیکول‌های مو تزریق می‌شود. در ریزش موی مردانه چون عامل این بیماری برای همیشه باقی می‌ماند و از بین نمی‌رود، از روش مزوتراپی به عنوان روش کمکی در کنار دیگر روش‌های درمانی می‌توان کمک گرفت.
ج-فیناستراید:
فیناستراید یک مهارگر رقابتی عمدتا” ۵ آلفا ردوکتاز تیپ II ، ۵ آلفا ردوکتاز عمدتا در ریشه غلاف موجود است . در نتیجه تجویز فیناستراید از تبدیل تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون جلوگیری می کند . کاهش میزان کلی دی هیدرو تستوسترون موجود، اتصال کلی دی هیدرو تستوسترون به گیرنده های آندروژن را کاهش می دهد . از آنجاییکه فیناستراید تمایلی به رسپتور های آندروژنی ندارد،تنها قادر به مهار تولید دی هیدرو تستوسترون است و از اتصال دی هیدرو تستوسترون به آندروژن در فولیکول مو جلوگیری نمی کند .

دوز مطلوب فیناستراید برای درمان آندروژنیک آلوپسیا (mg/day١+) تعیین شده است . فیناستراید سطوح سرمی را به میزان ۴/۷۱% و در ناحیه اسکالپ سر ، سطوح دی هیدرو تستوسترون را به میزان ۱/۶۴ % کاهش می دهد. فیناستراید به طور آماری کاهش قابل توجهی بر روی غلظت سرمی تستوسترون ندارد ، اما باعث افزایش ۴۱ درصدی غلظت تستوسترون در ناحیه اسکالپ می گردد .

بیماری‌ها : مثل دیابت ، لوپوس، بیماری تیروئید
سوء تغذیه : پروتئین و آهن ناکافی رژیم غذایی، رژیم غذایی متغییر، بیماری‌های ویژه نظیر اختلالات غذا خوردن
داروها : داروهای مؤثر در درمان نقرس، التهاب مفاصل، افسردگی، مشکلات قلبی و فشار خون بالا و مصرف قرص ضدبارداری
درمان‌های طبی : شیمی درمانی و رادیوتراپی ( پس از پایان درمان، موها مجدداً رشد می‌نمایند)
تب شدید، آنفلوانزای شدید، جراحی
دوران نوزادی: نوزادان اغلب طی چند ماه اول زندگی موهای خود را از دست می‌دهند. این موها توسط موهای پایدارتر جایگزین می‌شوند. همچنین موی پشت سر خود را به دنبال کشیده شدن بر تشک و صندلی ماشین از دست می‌دهند.هنگامی که کودک شروع به نشستن می‌کند، رشد موها دوباره شروع می‌شود.
زایمان : برخی خانم‌ها ریزش موی شدیدی را چند ماه پس از زایمان تجربه می‌نمایند. علت این است که در طی بارداری، موها وارد رشد فعال می‌شوند و بعد از زایمان به سرعت به وضعیت طبیعی باز می‌گردند.

طاسی ارثی یا نازک شدن مو شایعترین نوع کم مویی است که هر دو جنس را درگیر می کند، اگرچه بروز آن در مردان بسیار بیشتر است. این اختلال ژنتیکی باعث تبدیل تدریجی موهای ترمینال (انتهایی) به موهای ولوس (کرکی) می شود و بتدریج نسبت موهای ترمینال به ولوس از حالت طبیعی ٢ به ١ کمتر می شود.
این بیماری ۵۰% مردان و اغلب زنان بالای ۴۰ سال را درگیر می کند. میزان بروز آن بتدریج با نزدیک شدن به سن یائسگی بیشتر شده و ٧۵% زنان بالاتر از ۶۵ سال را درگیر می کند.
اولین علامتی که معمولاً در مردان ظاهر می شود نازک شدن موها در نواحی شقیقه ها و بالای ابروست که منجر به بلند شدن پیشانی می شود. در مورد خانمها کم شدن منتشر موها در ناحیه تاج سر و خط پیشانی است. همانطور که از نام آن پیدا است دو فاکتور مهم هورمون آندروژن و ژنتیک نقش اصلی را در این ریزش مو ایفا می کند.
هیچ شکی وجود ندارد که هورمون تستوسترون نقش مهمی در رشد، نحوه پراکندگی موهای بدن دارد. در زمان بلوغ رشد موهای ثانویه در نواحی زیر بغل و شرمگاهی و همچنین رشد مو در صورت آقایان و موهای کوتاه و نازکتر در بدنشان به دلیل افزایش هورمون مردانه تستوسترون می باشد.
در سلولهای خاصی از بدن هورمون تستوسترون به هورمون قوی تر دی هیدروتستوسترون تبدیل می شود. که این کار توسط آنزیم ۵- آلفا ردوکتاز انجام می شود. درمال پاپیلایی فولیکول مو گیرنده های زیادی برای این هورمون دی هیدروتستوسترون داشته و این هورمون اثر مخرب بر روی فولیکولهای موی سر دارد و باعث ضعیف شدن آنها شده و موهای درآمده نازک تر به نظر می رسد تا اینکه دیگر مویی از آن فولیکول رشد نمی کند. دی هیدروتستوسترون از طریق کوتاه کردن سیکل رشد مو باعث می شود موی ضخیم از فولیکولهای حساس موی سر به موی کرکی و نازک تبدیل شود این کار باعث می شود یک فولیکول قبل از رسیدن به مرحله آخر رشد به صورت زودرس وارد فاز استراحت شده و رشد بیشتر آن متوقف می شود.
در صورتی که این سیکل رشد معیوب چند بار تکرار شود یک موی ضخیم به موی کرکی تبدیل می شود و سرانجام، موی قابل رویتی از این فولیکول رشد نخواهد کرد، فولیکول مرده و طاسی کامل می شود. این پدیده کوچک سازی یا مینیاتور شدن مو نام دارد.
ارث نقش مهمی در بروز این نوع طاسی دارد. نحوه توارث به شکل چند ژنی است و ریسک بروز طاسی با درگیر بودن تعداد بیشتری از افراد فامیل بیشتر می شود. خصوصاً بیشترین میزان طاسی در افرادی است که پدرشان طاس باشد.
ژن گیرنده آندروژن (Stu ١) بر روی کروموزوم X قرار داد که از مادر به فرزند پسر منتقل می شود ولی همانطور که گفته شد این انتقال به صورت چند ژنی است.

خیر, فولیکول هایی که ژن طاسی دارند در طول زمان از دست خواهند رفت.

(اگر الگو بندی به برنامه ریزی دراز مدت کمک می کند، باید الگویی را استفاده نمود که نهایت پیشرفت یک طاسی مثلا در ٧۵ سالگی را پیش بینی نماید) طاسی های آندروژنیک در مردان از الگوی خاصی پیروی می کند. مبدا طاسی یا از قسمت فرونتال (جلوی سر ) یا Vertex (پشت سر) و یا از هر دو طرف می باشد. برای ایجاد یک برنامه بهتر در این اشخاص الگوی طاسی تعریف شده تا هر شخصی بسته به الگویی که در آن قرار دارد و متناسب سن خود از درمان دارویی و یا از جراحی پیوند مو بهره ببرد. دو الگوی معروف در این زمینه همیلتون Hamilton ونوروود NorWood می باشند، در خصوص طاسی های زنانه اغلب می توان از الگوی Olsen استفاده نمود. در متن سایت الگوبندی ها به طور مفصل توضیح داده شده است.

در آقایان روند طاسی، آلوپسی آندروژنیک (ارثی) از هر سنی بعد از بلوغ ممکن است آغاز گردد. اولین تغییر معمولا عبارت است از عقب رفتن دو گوشه خط جلوی سر که در ٩۶% از آقایان بالغ دیده می شود و سپس در صورت وجود ژن طاسی بتدریج این عقب رفتگی ها بیشتر می گردد. مثلا در حالت معمول کلاس II از الگوبندی هامیلتون یا کلاس بالاتر: در ١۶%-١٢% از گروهای ٢٩-١٨ سال ۶۰-۴۵% در اشخاص ۴٩-۴۰ سال و ٨۰%در مردان بالای ٧۰ سال دیده می شود. اگر چه تراکم موها در الگوی تعیین شده بتدریج کاهش میابد, ولی هیچ راهی وجود ندارد که بتوان تشخیص داد مثلا در یک جوان با آلوپسی آندروژنیک زود هنگام با افزایش سن در نهایت چه وضعی بوجود میاید. به طور عمومی آقایانی که شروع به از دست دادن مو در دهه دوم عمرشان میکنند،کسانی هستند که دچار طاسی وسیع و پیشرفته می شوند.در برخی آقایان شروع طاسی آندروژنتیک ممکن است تا اواخر دهه سوم ویا چهارم به تعویق بیفتد البته این موضوع تا حدی به نژاد فرد نیز مربوط میگردد. در خانم ها دو نوع الگوی طاسی موجود است در شکل شایع آن :الگوی طاسی از انواع مردانه پیروی می کند ودر نوع دیگر طاسی با الگوی زنانه, تشخیص در مقایسه با آقایان سخت تر می باشد. طاسی با الگوی مشخص در زنان ممکن است در دهه ششم زندگی مشاهده شود.

خیر. درمان داروئی ریزش مو اگر زود هنگام شروع شود موثر تر است ولی به طور کلی ریزش مو را متوقف نمی کند فقط روند ریزش را کمی به تاخیر می اندازد.

داروهای موضعی ممکن است ایجاد تحریک موضعی در پوست بصورت قرمزی , سوزش و خارش ایجاد نماید که معمولا قابل تحمل و گذراست. در افراد با سابقه سردرد میگرنی گاها عامل ایجاد سردرد است.

در تمامی مراکز معتبر دنیا سه روش کلی برای پیوند مو وجود دارد شامل: ١- FUT ٢- FIT(FUE) ٣- روش ترکیبی

با روش های نوین جراحی احتمال به جا ماندن جوشگاه به حداقل می رسد ولی احتمال دارد در برداشتهای بزرگ خطی به عرض ٢-١ mm در حالتیکه موها کاملا کوتاه باشند رویت شود.

در برخی بیماران، پوست سر علیرغم هیچ گونه کششی هنگام بخیه زدن بطور ذاتی اسکار پهن از خود به جای میگذارد.در صورتی که جراح پیوند مو برداشت از پشت سر را بدون توجه به میزان سفتی پوست و قابلیت تحرک پوست انجام دهد، بخیه و ترمیم ناحیه برداشت با کشش بسیار انجام می گیرد ولذا خط اسکار پهنی از خود به جای می گذارد.در صورتی که خط اسکار از قبل به جای مانده باشد و برداشت دوم از روی همان خط نبوده ولی نزدیک به آن صورت پذیرد خط به جای مانده پهن خواهد بود.و چنانچه پزشک حین برداشت از پشت سر فولیکول های لبه های بالایی و پایینی زخم را قطع نماید باعث بوجود آمدن خط پهن میگردد.

بله. یک پزشک متبحر می تواند با معاینه دقیق و گرفتن شرح حال به نوع طاسی و میزان پیشرفت ان واقف شود و جراحی کاشت مو را طوری انجام دهد که تصویر حاصله در تمام طول عمر طبیعی به نظر برسد.

تراکم حاصله بسته به میزان طاسی, جنس و شکل مو و کشسانی پوست ناحیه دهنده و تراکم محل دهنده فرق می کند.

خير ، وقتی Strip یا نوار از پشت سر برداشته شد . دولبة زخم بهم رسيده و بخيه خواهد شد که اسکار اين بخيه به شکل خط سفيد رنگی در زير موها باقی خواهد ماند ، و در صورت تراشيده شدن موها قابل مشاهده خواهد بود .

خير ، عمل تحت شرايط بيحسی موضعی انجام می شود و با تزريق آرامبخش به بيمار ، اضطراب تحت کنترل در خواهد آمد . بنابراين بستری شدن در بيمارستان ضرورتی ندارد بيمار می تواند پس از پايان عمل حتی به تنهايی به منزل برگردد .

خیر

خير ، پوست سر فوليکول های فرد ديگر را نمی پذيرد و نسبت به آن واکنش نشان می دهد

خير ، چون در اين نوع طاسی تمامی موها ريخته و تراکم در پشت سر وجود ندارد تا برداشت انجام شود . در کسانيکه موهای پراکنده و مختصری در پشت سر دارند هم نمی توان اين عمل را انجام داد . چون اصولاً در آلوپسی آره آتا يا جنراليزه همة موها تحت تأثيرعامل بيماری زائی قرار دارند پس چنانچه انتقال موها به جلوی سر انجام شود ممکن است اين موها هم تحت تأثير عامل بيماري زا بریزند . مگر در شرايطی که بيماری غير فعال بوده و حداقل ٣ سال از توقف فاز فعال آن گذشته باشد .

بله ، در خانم ها نيز می توان عمل پیوند مو را انجام داد .

بله ، البته از نظر زيبائی شناسی محدوديت خاصی در پائين آوردن خط موی جلوی سر Frontal hair line وجود دارد و بر مبنای مقياس های مشخصی می توان اين خط را جلو آورد.

در واقع موهای کاشته شده نياز به هيچ داروئی جهت رشد و بقای خود ندارند . ولی اگر چنانچه بيمار موهای اوليه دارد و عمل پيوند مو برای افزايش تراکم انجام شده است ، جهت پيشگيری از طاسی زود رس موهای اوليه نياز است بيمار از دارو و مراقبت های لازم استفاده نمايد .

بله ,موهای کاشته شده کاملا مشابه ريش و سبيل طبيعی هستند و قابل اصلاحند و مجددا رشد می کنند.

يکی از کاربردهای پيوند مو در علم پلاستيک و زيبائی پوشاندن خطوط شکستگی در نواحی مو دار سر وصورت می باشد .

نمی توان به اين سؤال جواب قطعی داد، چنانچه پانسمان انجام نشود از نظر ظاهر بيمار نرمال تر از شخص با پانسمان می باشد و مشکل بازگشت جهت برداشت پانسمان را نخواهد داشت ولی عده ای با این تفکر که پانسمان احتمال الودگی محل کاشت را با گرد و غبار کمتر می کند ان را ترجیح می دهند, در هر شکل این مورد کاملا سلیقه ایست.

آنچه مسلم است به دليل برش و بخيه انجام شده بافت ناحيه تا حدی دردناک خواهد بود ولی اين درد قابل توجه نبوده و معمولاً با مسکن های معمول کنترل می شود.

در روزهای بعد از عمل تا حدی جای زخم مشخص است ولی به مرور با پيشرفت روند ترميم بافتی، خطوط شکافها محو خواهند شد .

پاسخ اين سؤال بستگی به تراکم موهای پشت سر شخص دارد. هر چه تراکم بيشتر باشد، تعداد عمل بيشتری می توان انجام داد

بر اساس گرافت . در تمام مراکز کاشت بر اساس تعداد گرافت و قیمت کاشت هم بر اساس همین امار می باشد.

بله, این مهم در صورتی امکان پذیر است که پزشک و تیمش کمترین تخریب را از مرحله برداشت تا کاشت داشته باشند و این مستلزم تبحر پزشک و تیمش می باشد, با این تفاسیر بعید است اگر کاشت در مرکزی معتبر انجام شود اینچنین عواقبی داشته باشد.

كاشت مو به هر روشی, باید توسط پزشك و تیم پزشكی انجام شود و در كل یك جراحی محسوب می‌شود و در كل ,در علم پزشكی دردرمان بیماریها چه به روش جراحی یا داروئی پزشك باید از روشی استفاده كند كه علمی و بی‌ضرری آن به اثبات رسیده باشد و این روش باید , مناسب سن، جنس و یا شرایط آن شخص باشد، معهذا ممكن است در شرایطی كه هیچ‌گونه قصور پزشكی انجام نشده ولی به‌دلیل ناشناخته و شرایط بدنی شخص ,موهای كاشته شده رشد نكند، پس هیچ‌گونه تضمینی نمی‌تواند داد، چون علم پزشكی مثل ریاضی كه ٢+٢ می‌شود چهار نمی‌باشد، لیكن چنانچه پزشك بیمار را درست انتخاب كرده و اقدامات جراحی انجام شد منطبق بر اصول علمی باشد، نتیجه, طبیعتاً بایددلخواه باشد ولیكن تضمین و گارانتی دادن پزشك قبل از عمل از نظر اخلاق پزشكی و هم علم جراحی و پزشكی یك اقدام نادرست و غیراخلاقی برای جلب بیمار می‌باشد. سوال این است كه تحت هر شرایطی اگر نتیجه عمل دلخواه- و زیبا نباشد- تضمین چه می‌تواند بكند، آیا با بازپرداخت هزینه دریافت شده مسئله ختم می‌شود- پس تلف كردن محل دهنده و ایجاد ضربات روحی ناشی از ایجاد نازیبایی چه می‌شود چگونه شخص تضمین دهنده (پزشك) آن را جبران می‌كند – آیا آن را به ‌صورت اول در می‌آورد- اگر این توانائی را دارد چرا از اول این خطا را انجام داده است.

بر اساس معاینه دقیق بانک مو و داشتن الگوی صحیح کاشت می توان به تصویر مطلوب با عمل پیوند مو رسید بخصوص اگر بانک مو تراکم خوبی داشته باشد.

بله, کاشت در این موارد نتیجه بسیار خوبی دارد.

عمل پیوند مو یک جراحی زیبایی و بر اساس سلایق افراد است. محدودیت سنی ندارد فقط اگر در سنین جوانی اقدام به این کار می شود بخصوص با داشتن ژن طاسی وسیع حتما با اگاهی کافی و در مرکزی معتبر باید صورت گیرد تا رزرو بانک مو برای مراحل تکمیلی کاشت مو حفظ شود

خیر, اگر فردی ژن طاسی را داشته یاشد طاسی وی پیشرفت خواهد کرد با درمانهای رایج می توان فقط این روند را به تاخیر انداخت و تنها راه تصحیح این مورد کاشت پیوند موی طبیعی می باشد.

با مراجعه به پزشک متبحر در کاشت موی طبیعی و معاینه دقیق بر اساس الگوهای تعریف شده می توان این مورد را تشخیص داد.

اگر در دو منطقه مجزا انجام شود به فاصله یکماه می توان اقدام نمود ولی اگر خواسته تکمیل مرحله اول برای بالا بردن تراکم کاشت اول باشد می بایست شش ماه فاصله را رعایت کرد.

اگر مقصود داشتن تراکمی از مو در تمامی نواحی نیازمند کاشت در افراد با طاسی وسیع باشد تصویر طبیعی و خوبی بدست نخواهد امد لذا با توجه به محدودیت برداشت از بانک مو در هر مرحله از نظر علمی و کاربردی این خواسته در یک جلسه میسر نمی باشد.