ماینوکسیدیل یا روگین برای درمان ریزش مو – اثرات و عوارض جانبی آن را بهتر بشناسید

ماینوکسیدیل در ابتدا به عنوان داروی خوراکی برای کاهش فشار خون ساخته شد و بعد مشخص شد که این داروی وازودیلاتور عارضه‌ی جانبی جالبی دارد: رشد مو را بیشتر می‌کند. این دارو ابتدا در سال ١٩٨٨ در ایالات متحده آمریکا تحت نام روگین و در اروپا تحت عنوان نام تجاری رگین معرفی شد. این دارو به شکل لوسیون هم وجود دارد و حاوی ماینوکسیدیل است.

لوسیون آن به شکل محلول‌های ٢٪، ۵٪، ١٢٪ و یا ١۵٪ ارائه می‌شود که بالطبع درصد بالاتر آن تاثیر بیشتری دارد. محلول ٢٪ در داروخانه های اروپایی بدون نسخه در دسترس است، در حالی که محلول‌های با درصد بالاتر نیاز به تجویز پزشک دارد. تفاوت این‌ها زمانی روشن می‌شود که می‌بینیم محلول ۵٪ تا ۴۵٪ موثرتر از  محلول ٢٪ است. با این وجود، ماینوکسیدیل در محلول‌های ۵٪ (یا بالاتر) باید با مشاوره‌ی پزشک استفاده شود.

 نتایج رضایت‌بخش

در مقایسه با بسیاری از داروهای دیگر که برای مبارزه با ریزش مو استفاده می‌شوند، لوسیون ماینوکسیدیل حاوی هیچ نوع هورمونی نیست. هیچ گونه تاثیر منفی هم بر فعالیت‌های هورمونی ندارد و بنابراین می‌تواند برای درمان انواع مختلف ریزش مو بدون هیچ عارضه‌ای تجویز شود. ماینوکسیدیل (Rogaine®) برای استفاده‌ی مردان و زنان مناسب است. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که در ٨۰٪ موارد، ریزش مو کم و بیش متوقف شده و رشد مو به شکل محسوسی بیشتر می‌شود. ٨ تا ٣۰ درصد از کسانی که از این دارو استفاده کرده‌اند از نتایج آن رضایت داشته ‌اند. البته در نواحی کاملا طاس رشد مو دوباره آغاز نمی‌شود. بنابراین، اگر قسمتی از سر شما دچار طاسی شده است بهتر است به گزینه‌ی پیوند مو فکر کنید. بهترین نتیجه‌ی دارو در بیمارانی – هم مردان و هم زنان – مشاهده شده که در ۵ تا ١۰ سال گذشته به ریزش مو (عمدتاً در بالای سر) دچار شده‌اند.

برای رسیدن به تاثیر بلندمدت، ماینوکسیدیل را باید دوبار در روز (صبح و عصر) به صورت مستقیم روی پوست سر مالید. بهترین تاثیرگذاری دارو زمانی اتفاق می‌افتد که مو‌ها تازه شسته شده است، یعنی زمانی که پوست سر هنوز مرطوب است. قسمت‌هایی از پوست سر که با ماینوکسیدیل در تماس بوده‌اند به این دارو “اعتیاد” پیدا می‌کنند و اگر استفاده از آن را کنار بگذارید، ریزش مو دوباره آغاز می‌شود. این اتفاق زمانی که از ترکیبی از داروها استفاده می‌کنید هم ممکن است رخ دهد. ریزش موی آندروژنتیک را می‌توان تا حدودی با لوسیون کنترل کرد، اما به طور کامل متوقف نمی‌شود. ترکیبی از لوسیون ماینوکسیدیل با داروهای دیگر مانند فیناستراید اغلب برای درمان ریزش موی آندروژنیک استفاده می‌شود. مطالعات و تجربه‌های متعدد نشان داده که استفاده‌ی ترکیبی از این داروها به مراتب تاثیر بیشتری از استفاده‌ی جداگانه‌ی آن‌ها دارد.

 عوارض جانبی جزئی ماینوکسیدیل

هنگامی که ماینوکسیدیل به درستی استفاده شود، یعنی به شکل موضعی و نه به صورت خوراکی، یک داروی کاملاً بی‌خطر است که تنها عارضه‌ی جانبی آن ممکن است خشکی پوست، سوزش، سرگیجه و سردرد باشد. افزایش اندک رشد موهای بدن و موهای صورت هم ممکن است رخ دهد، چرا که حتی اگر استفاده‌ی شما از دارو به صورت موضعی بوده باشد، باز هم میزان اندکی از لوسیون می تواند وارد جریان خون شود.

وقتی این دارو به صورت خوراکی مصرف شود می‌تواند موجب رشد موهای زائد بدن هم بشود. بعضی از پزشکان معتقدند که مصرف ماینوکسیدیل می‌تواند برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی یا عروقی خطرناک باشد.

کف روگین

شکل جدیدی از روگین به نام کف روگین به تازگی به بازار ایالات متحده وارد شده است. این شکل دارو مصرف ساده‌تری دارد و بیماران آن را ترجیح‌ می‌دهند. برخلاف محلول روگین، فوم آن حاوی پروپیلن گلیکول است، عاملی که معمولاً باعث ایجاد حساسیت می‌شود. این فوم حاوی ۵٪ محلول ماینوکسیدیل است و برای مصرف مردان ساخته شده، اما زنان هم می‌توانند از آن استفاده کنند.